De breiclub is in 2013 opgericht in Amsterdam Noord. De groep bestaat met name uit dames op wat hogere leeftijd maar iedereen is welkom. Bij elk project sluiten er nieuwe breiers aan. Zo breiden we aan De Minotaurus, een monsterlijk Labyrint (6+) met 170 breiers uit het hele land die per provincie hun eigen breiclubs vormden.

Wie ben jij, waar woon je?
Ik ben Connie en ik woon in Driebergen.

Van wie heb je leren breien?
In de jaren zestig moesten meisjes leren breien terwijl de jongens mochten zagen en timmeren. Eerst een eenvoudig lapje voor een inktlap. Daarna babysokjes. Ik was daar was ik heel lang mee bezig en het sokje werd groot en vies van mijn zweethanden. Ik had geen aardige juf en vond het breien niet leuk. Ook was mijn gezichtsvermogen erg slecht en dat ging niet goed samen met breien.

Na de geboorte van onze jongens ben ik weer voorzichtig begonnen. Een broekje naaien, een truitje breien en nog meer kleine dingetjes met naald en draad.
Nu brei ik voor goede doelen en om een lantaarnpaal heen. Erg leuk. Breien voor het minotaurusproject is een uitdaging waarin ik mijn eigen kleine breisteentje kan bijdragen.

Aan welke projecten heb je mee gebreid?
Ik brei nu mee aan de jeugdtheatervoorstelling ‘De Minotaurus, een monsterlijk labyrint (6+).’ Ik heb vloerdelen, punnikdraden en lapjes gemaakt.

Wat vind je het leukste aan mee breien? 
Alles wat ik maakte vond ik leuk. Maar belangrijker vond ik de contacten met de Bibi, Malou en Anne Maike en de medebreisters. Er zitten aan het eind van deze coronatijd nu weer meer steekjes vast dan los bij mij.

Wie ben jij, waar woon je?
Ik ben Madeleine, ik woon in Groningen.

Van wie heb je leren breien?
Op de lagere school in Driehuis-Velsen speelde de handwerkjuf voor mij de hoofdrol. Ik was zeven jaar toen ik leerde breien en twee jaar later ging ik de wedstrijd met mijn vriendinnetje aan. Ook zij was de oudste in een gezin van zes kinderen en breide iedere herfst wanten voor het hele gezin. Het was een ware strijd wie als eerste met een paar wanten klaar was.

Later, toen ik op de middelbare school zat, was ik vaak bij mijn grootmoeder. Zij was van het borduren, maar haar hulp in de huidhouding zat iedere vrije minuut met een breiwerk aan de keukentafel. Van haar leerde ik ingewikkelde steken. Tot op hoge leeftijd breide ze nog voor onze dochters de meest mooie poppenjurken. 

Aan welke projecten heb je mee gebreid?
Ik brei nu mee aan de jeugdtheatervoorstelling ‘De Minotaurus, een monsterlijk labyrint (6+).’ Ik brei veel op mijn breimachine.

Wat vind je het leukste aan mee breien? 
Lang leve internet en social media waardoor intensief contact mogelijk is. Hierdoor is het meedenken over hoe vorm en inhoud één geheel kunnen worden een leuke uitdaging. Wat ook een aantrekkelijk uitgangspunt is, is dat we restjes garen verwerken. Dat mijn niet gebruikte peutermouw nu op het toneel verschijnt geeft een kick.

Wie ben jij, waar woon je?
Ik ben Jolanda, ik woon in Amsterdam.

Van wie heb je leren breien?
Van mijn moeder. Ik was toen zeven jaar. Mijn tante was veel bij ons thuis. Omdat mijn vader vaak ziek was had mijn moeder het druk met ons gezin van vier kinderen. Ze breidde alles, en mijn tante hielp daarmee.

Elke avond na het eten zaten we op de bank te breien. Die pennen gingen zo snel dat mijn vader op een gegeven moment met een emmer koud water de keuken uit kwam en die voor onze voeten zette. Konden we onze pennen in afkoelen, zei die.

Toen ik ouder werd breide mijn moeder plooirokjes voor me. Prachtig waren die, heb ik eindeloos gedragen. Laatst vroeg mijn zoon waar zijn turtle trui van vroeger eigenlijk gebleven is. Die had ze voor hem gebreid.

Aan welke projecten heb je mee gebreid?
Ik brei mee sinds het allereerste project in 2013. De leukste brei uitdaging die ik heb gehad was toen ik op vier pennen ging breien omdat ik voor Superoma een kop en schotel moest inbreien. En dat lukte! Ook is het leuk dat ik nu herken hoe Bibi, Anne Maike en Malou denken en werken. Elk project is er wel iets dat volledig omgegooid wordt, dat hoort erbij.

Wat vind je het leukste aan mee breien?
De gezelligheid, het gekwek van de dames bij elkaar. Ik heb er vriendinnen aan overgehouden en we breien ook met elkaar als er geen projecten op stapel staan. Toen we vanwege corona alleen konden zoomen misten we de oude club. Toen hielden we een zoom afterparty. Gingen we daar zitten kwekken.